XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Gaur ez da iñor bizi Ondarroa'n ezagutzeko adiñik euki ebanik.
97 urte dira jokatu zala....
Gu ez guaz esaten erri osoak itsu jokatu ebanik.
Ori une aretan bizi eta estropada berberaren gertaera, autu-mautu eta erakundean, bertarako diru batzen eta ainbat zeregiñetan ibili zan Blas Iturriza, Kofradiako kantulariak argi eta garbi idatzita itxi eban,
Guk beste zerbait esan eta azpimarratu giñei: Estropada odolak berotzeko jokoa izan dala gure itxasertzean.
Gaur estropada ugari jokatzen da, eta ugaritasun onek galtze eta irabazietara errezago oituten gaitu.
Aukera geiago eukiten dogu joko lez barik, kirol lez artu eta ikusteko.
Baiña len ez egoan orrelakorik.
Gaur era bat edo bestera gainduten diran gorabera asko, len arantza zorrotz izaten ziran, eta urteak iraun arantza orren ziztadak erakarten eban sornatzeak.
Gure denporetako estropadetan be igarri izan gendun estropada onek inguruko errien artean itxi eban urratsa.
Bere denporan zerbait gertatu, odolak bero-bero egozala bat-batekoan bat entzun eragin, edo zemaien bat itsukeriz esan edo jaurtiteak, edo ta eskuak zapartadaka erabiltea... ori beste kiroletan be igarri edo ikusten dogu.
Askok itanduten dabe: Sota'k euki zitun ainbeste itxasontzien artean, zelan ez eban
Gitxik pentsatuko dabe onetan estropada entzutetsu onek ze ikusirik euki eikeanik.
Ikusi dogu Sota'k bere gain artzen zitula estropadarako juradutsa egin, erramularien joan etorrietan lagundu edo beste ainbat araso erabilten zan bapor-ontziaren gastuak.
Ainbeste berotu ete ziran iñoiz odolak?.
Orren erantzuna
Liburu orretan, Rafael Ossa Etxaburu bere egille ondarrutarrak kontaten dau, berari Ramon de la Sota eta Aburto'k Biarritz'eko
1896 urtean
Eta urrengoak
Alaxe zan bere guraria.
Baiña ez eutsen
Eta esango dot zegaitik.
Negu gordiñean Ondarru eta Donosti artean euki eben estropada gogor eta gogoangarri baten, ondarrutarrak nire aitari eskatu eutsen euren ordezkari izateko estropadetako juraduan.
Estropada egin zan.
Ondarroak galdu eban eta ondarrutarrak, errua emotean, nire aitari, treiñeruko patroiari eta estropada a eratu ebenei emon eutsen....
Eta Karril azkarra izan zala esaten joan ziranean, erramuketa egokiago bat asmatu besterik ez ebala, eta ondarrutarrak, guztiz sendo eta erramulari andi izanarren, modatik pasatako erramuketan jarraitzen ebela esan ebenean....
Ez eutsen errazoirik entzun nai izan; arrika egin eutsen, berba txarrak esan eutsezan eta ariñeketa baten iges bearra euki eben,(...).